vrijdag 30 augustus 2013

De TRANSITIE: medische diagnostiek

PANDAS




Na de transitie wil de wetgever dat de O&K-adviseurs, dan wel 'generalisten' van de 'gecertificeerde instellingen' gaan bepalen welke jeugdhulp noodzakelijk is, met de vrijwillige 'drang' gevolgd door 'dwang' als men de vrijwillige drang weigert....De straf als u dit weigert en aantasting van uw privacy vindt? Uit huis plaatsing van uw kinderen....


Kort geleden zag ik in de reeks 'Mystery diagnosis', nu uitgezonden op TLC rondom 0.30 u, een documentaire over PANDAS. Getoond werd welke lijdensweg ouders en kind van ca. 7 jaar ondergingen. Het begon namelijk met vreemd gedrag van een kind na verhuizing. Het kind durfde niet meer in bed te slapen, vervolgens durfde hij niet meer normaal te lopen, maar moest hij springen met 2 benen tegelijk, daarna had hij het idee dat er stralen uit stopcontacten kwamen en men daar over heen moest springen, kortom: zeer bizar gedrag.... Ouders en kind werden door een psycholoog behandeld, er moest relatietherapie volgen, ouders moesten het gedrag van het kind accepteren enz enz. Tot ouders op het idee kwamen om eens het kind te laten onderzoeken door een echte kinderpsychiater. Die deed voor het eerst bloedonderzoek.... er bleken antistoffen tegen streptococcen in het bloed te zitten, wijzend op een infectie. De psychiater stelde antibiotica behandeling voor en het kind genas, zijn gedrag normaliseerde geheel. Er is geen aantoonbare hersenschade gebleven.
Het kind in kwestie, inmiddels een jaar of 18, kwam in de rapportage ook aan het woord over zijn gedrag van toen en het ervaren van zijn omgeving en over hoe het nu met hem is (goed).


Het verband met de 'jeugdzorg'
Binnenkort wordt het geacht dat de jeugdzorg in handen komt van de gemeenten en de 'diagnostiek' in handen van de 'O&K adviseurs' zonder duidelijke opleiding en gemeenteambtenaren met een 6 dagen cursus over diagnostiek...
In bovenstaande casus was de diagnostiek aanvankelijk in handen van een psycholoog die allerlei omgevingsfactoren onderzocht, zónder duidelijke diagnostiek aan het kind en later in handen van de kinderpsychiater (6 jaar opleiding tot arts en 4 jaar specialisatie psychiatrie + 1 jaar aanvulling kinderpsychiatrie!), die voor het eerst bloedonderzoek liet verrichten.
Let wel: streptococceninfecties komen veel voor, zowel bij kinderen als volwassenen!


Bovenstaand voorbeeld is er slechts één van de vele psychische afwijkingen met duidelijk medische oorzaak....


De zorg
HOEVEEL schade zal er binnenkort aangericht gaan worden als de diagnostiek en behandeling van kinderen als het om gedragsafwijkingen gaat in handen gelegd wordt van gewoonweg medische leken? Hoeveel vertraging zal er optreden eer een kind bij een echte psychiater komt? Komen hersentumoren (gaan ook vaak gepaard met gedragsveranderingen!) pas aan het licht als ze onbehandelbaar zijn geworden, omdat men eerst jarenlang ouders gaat 'behandelen' en kinderen in 'jeugdzorg-trajecten' gaat 'behandelen'? Moeten er eerst ongelukken gebeuren voor de politiek dit inziet? (In bovenstaand voorbeeld: de opgetreden hersenbeschadigingen hadden on-omkeerbaar kunnen worden.  Gelukkig is het kind hersteld na enige jaren.)


Ik ben, juist door deze rapportage, gesterkt in mijn mening om de zorg voor de jeugd in handen te laten blijven van de huisarts op de eerste plaats, die zo nodig doorverwijst naar welke deskundige ook, met respect en in overleg met ouders en kind.


Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)
Nico Mul, arts
meldpuntjeugdzorg@gmail.com

dinsdag 27 augustus 2013

De 'zaak Ilja', een update in ONrecht

Langere tijd heeft u op deze blog niets meer vernomen over 'Ilja' en dan bedoel ik niet die jongen die het zo opneemt voor zijn moeder, broer en zus maar bedoel ik die 2 kinderen die inmiddels al meer dan een jaar op grond van onzinnige redenen van hun moeder en familie gescheiden worden en opgesloten zitten in 'jeugdzorg' (Entrea). Eerder schreef ik over een 'merkwaardige rechtsgang'... en een 'update in recht'. Beter zou zijn om nu een subtitel te maken als 'aparte rechtsgang voor jeugdzorg' of gewoonweg ONRECHT.....


Moeder heeft over de 2 verzoeken UHP beide keren in hoger beroep gelijk gekregen, de kinderen MOESTEN terug van het Hof op 22-05-2013. Normaal zou men denken dat de kinderen dan ook terug komen. Is men het niet eens met een uitspraak van een Gerechtshof, dan kan men alleen in cassatie bij de Hogere Raad. De Hoger Raad oordeelt dan net meer over de 'feiten' maar over de juiste toepassing van het recht en de rechtsgang.

In jeugdzorgland ligt dat anders: De Raad voor de Kinderbescherming, die eerst volledig overbodig geacht werd in deze zaak door zowel BJZ als later het Leger des Heils, komt op 23-5-2013 met een 'verzoek tot spoedmachtiging UHP'... De (lagere) rechter wijst dit toe voor 3 maanden en de kinderen komen niet terug... Er volgt ook een spoedappèl bij het Hof. Tijdens die zitting blijkt dat er nieuwe argumenten zijn om de tweeling niet terug te plaatsen: ze zouden 'mishandeld worden door een onbekende in het huis van moeder'... Wie dat zou zijn weet niemand en er is ook niemand... mogelijk een huis-spook? De uitspraak van dit appèl moet nog komen...
Ondertussen heeft de RvdK niet stil gezeten en doet alvast een 'verzoek verlenging mUHP voor 1 jaar'.... en dat werd afgelopen week, zonder enige ogenschouw op juiste feiten, toegewezen....

Moeder zou 'niet meewerken aan de hulp'. Welke 'hulp' wordt niet verteld, maar een feit is dat sinds de UHP van de kinderen BJZ noch LdH noch RvdK iets gedaan hebben om te helpen tot die kinderen 'veilig thuis' zouden kunnen komen.
Vreemd is dat Ilja, zoon van die zelfde moeder, een keurig opgevoede jongen is die diverse talen spreekt, zeer correct overkomt en een VWO-opleiding heeft gehad.... toch wel netjes voor die 'gevaarlijke moeder'.... (en dat zónder BJZ!)


Afgelopen weekend hebben er 2 artikelen in de Telegraaf gestaan over deze zaak. Vreemd komt mij over waarom geen enkele journalist aan BJZ of LdH gevraagd heeft 'welke hulp heeft u gegeven, mede gezien uw wettelijke verplichting volgens art. BW1:257 om alles in het werk te stellen kinderen weer thuis te plaatsen? Mocht deze vraag niet gesteld worden, omdat uit het correcte antwoord ('niets gedaan') zou blijken dat BJZ écht een organisatie is die alleen uit is op het wegroven van kinderen met wettelijke (drog)redenen.


Over deze zaak is ongetwijfeld het laatste woord niet gezegd en namens Ilja en zijn moeder kan ik hier mededelen dat zij niet van plan zijn hun kinderen / broer en zus af te staan aan 'jeugdzorg' en moeder in die zin ook nooit zal meewerken om 'moeder op afstand' te worden!
Wordt vervolgd....


Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com





maandag 19 augustus 2013

ADHD: wat u niet verteld wordt!

Wat er niet gezegd mag worden is vaker belangrijker dan wat er wel gezegd is.
Zo ook in de uitzending van 'Hollandse Zaken' van 15-08-2013 over autisme, ADHD en andere etiketten.


Etiketten


Opvallend is dat de ene graag een etiket heeft, ook wel 'diagnose' genoemd, en de ander juist niet. Voorbijgegaan wordt aan het feit dat 'diagnosen' als ADHD, PDD-NOS, ADD enz. géén diagnosen zijn maar etiketten die geplakt worden op een aantal symptomen. Een kritische blik op die symptomenlijstjes leert dat iedere mens wel iets van allemaal heeft. Ik noem: 'wel eens druk', 'wel eens uitgelaten', 'trekt zich soms terug', 'soms snel afgeleid', 'trekt zich niets aan van zijn omgeving', 'onbegrip voor het gevoel van anderen'......enz. enz...


'Etiket' versus 'diagnose'


Als men een diagnose als diabetes heeft, weet men dat de Eilandjes van Langerhans in de alvleesklier niet voldoende insuline produceren en het suikergehalte van het bloed te hoog is. Zo is bij een maagzweer duidelijk sprake van een beschadiging van de maagwand, is die er niet, dan is er geen maagzweer.
Een 'etiket' (of label) als ADHD kan men opplakken op een ieder die een bepaald aantal symptomen zou hebben die op het aanvinklijstje staan... en je interpreteert zelf hoeveel.... Er is tot op de dag van vandaag géén hersenafwijking aangetoond, geen duidelijk 'substraat' van de ziekte of eenduidig beeld van ADHD. Zie bijvoorbeeld deze video over de psychiatrie, rondom 1.22. Een andere aardige video is de uitzending van Labyrint over 'De Bijbel van de psychiatrie', waar het ontstaan van Asperger en ADHD in 1994 genoemd worden. Ook is de psychiater Van Os duidelijk: 'geen wetenschappelijke basis' voor de 'diagnosen' in de psychiatrie. Sinds de DSM V zijn er nu ook 'diagnosen' die iedereen psychiatrisch ziek kunnen verklaren zoals 309.9 de 'aanpassingsstoornis niet nader omschreven!


Verzwegen


Maar nu waar het hier om gaat: in de hele uitzending heeft niemand 'geld' dan wel 'PGB' (Persoons Gebonden Budget) in de mond genomen. Angstvallig werd verzwegen dat scholen meer geld krijgen als ze meer 'zorgleerlingen' hebben. Hoe krijg je als school meer zorgleerlingen? Juist ja méér etiketten!
Ouders kunnen tot nu toe ook vaak een PGB krijgen, bedoeld voor 'inkoop van de zorg'. Veelal blijkt dat een bepaald gedeelte van het PGB niet exact verantwoord hoeft te worden. Ook kan men voor 'begeleiding eigen kind' een bepaald aantal zorguren claimen, tegen een bedrag in de grote-orde van ca. 50 €/uur. Zo'n PGB kan oplopen tot wel 2000-4000 €/maand per kind, afhankelijk dus van de zorgbehoefte. Dus: hoe meer etiket, hoe groter de 'zorgbehoefte', hoe meer geld.....

Ik vraag me hier af hoeveel mensen 'allergie voor spruitjes' zouden hebben als er een PGB voor te verkrijgen was bij deze 'diagnose'.... Hoe makkelijk er te frauderen valt met PGB's werd onlangs nog geïllustreerd in de raak rondom de 'Vrienden van Tom': meer dan 800.000 € geïncasseerd voor een rijk leven van de PGB-behartiger en aanvraagster van allerlei PGB's Zie de rapportage van omroep Flevoland van 19-07-2013 en dichtbij.nl van 20-07-2013...


Als het kind 18 is


Hoe kom je van de etiketten af? Problemen bij rijbewijs, verzekeringen enz. Dit is uitgebreid onder de aandacht gebracht en ga ik hier niet herhalen.


De kinderen van de kinderen


Als de 'zorgkinderen' eenmaal zelf kinderen krijgen, dan heeft dat meteen extra zorgen voor die kinderen: in menig BJZ-rapport staat immers vaak nog als zorgpunt als een ouder als kind zelf 'jeugdzorg' had... dat wordt gezien als 'bedreigende factor' in plaats van een pluspunt. Als BJZ immers zo'n goede zorg zou geven, zouden die kinderen later juist een soort super-ouders moeten worden... het tegendeel blijkt het geval, volgens BJZ zelf nog wel! De 'zorgen' blijven dank zij het Elektronisch Dossier, dat via een andere benaming toch is ingevoerd, bewaard tot 30 jaar na de 18e verjaardag van uw kinderen.


ADHD, waar komt het eigenlijk vandaan?


ADHD verscheen voor het eerst in de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of psychiatric disorders) in 1994. Daarvoor bestond het niet....
Wat wel bestond was het MBD-kind: kinderen die druk gedrag vertoonden dan wel soms 'lastig' waren. Vele ouders vochten voor erkenning van de 'ziekte' MBD (Minimal Brain Disfunction) . In medische kring was dit een verzamelbegrip over kinderen die druk of lastig waren, maar waarbij geen duidelijke diagnose gevonden werd. In 1990 werd het etiket ADHD geplakt op MBD. Nadien heeft ook niemand meer wat vernomen over MBD. Bij toeval werd het gevonden dat Ritalin hielp om het drukke gedrag in te dammen. De bijwerkingen als afvlakking van emoties, vervroegde dementering, verslaving (Ritalin is een cocaïne product!) werden voor het gemak even vergeten.... De pillenindustrie had een afzetmarkt gevonden. Medisch gezien was dit een MEGABLUNDER. Zie Fernand Haesbroeck, een Belgische ziekenhuisapotheker, die hier diverse publicaties aan weidde. Aardig is ook de visie van andere medici.

Wat bij de 'diagnostiek' volledig vergeten werd was o.a. het aantal eisen en verwachtingen die ouders stelden aan hun kinderen (steeds meer zaken die 'moeten' als meer verenigingen lid zijn, computers, gamen en nu van alles met i-pad's en dergelijke) maar de rustmomenten verdwenen. Eten aan tafel en zonder televisie er bij wordt steeds zeldzamer... De meester verdween uit het onderwijs, de juf kwam. Vreemd dat jongens bij meesters vaak géén ADHD hebben en bij juffen wél... In dit verband is het proefschrift van mw. dr. A.J.M. Crott interessant: 'Van hoop des vaderlands tot ADHD-er. Het beeld van de jongen in de opvoedingsliteratuur.'. Mw. Crott beschrijft in haar dissertatie het feit dat jongens altijd druk geweest zijn, althans drukker dan meisjes, dat dit druk gedrag gewoonweg als 'typisch voor jongens' gewaardeerd werd en nu is ziekte 'ADHD' bestempeld is. Tevens stelt zij dat nu van jongens in feite meisjesgedrag (zacht, meegaand, rustig en lief) verwacht wordt en jongens in feite geen jongen meer mogen zijn (uitdagend, streken uithalen, stoer, ondeugend enz.) Zembla besteedde er al aandacht aan in de rapportage 'Etiket kinderen'.

Toen ikzelf in 1993 met echtscheiding te maken kreeg en me in de achtergronden van omgangsregelingen ging verdiepen bleek dat veel omgang vader-kind verboden werd op grond van 'het kind heeft ADHD'. Ik had toen de gedachte dat kinderen mogelijk onbewust hun woede en frustratie over het gemis van een ouder uitten in hun gedrag door 'lastig' te doen bij moeder, want zeggen dat ze vader misten mocht natuurlijk niet. 'Over vader wordt gezwegen' en 'anders wordt mama verdrietig, als ik zeg dat ik naar papa wil'. Ik heb mijn gedachten hier over in een brief voorgelegd aan de pas opgerichte Vereniging Balans die opkwam voor ouders van kinderen met ADHD.... Het antwoord dat ik kreeg was gewoonweg schokkend, min of meer: 'anders dan dat u van mening bent, heeft de vereniging een ander doel, namelijk het ontdekken van de kinderen met ADHD. Immers in de USA heeft 30 % van de schoolkinderen ADHD......'!!! Toen ik later het verenigingsblad in een openbare bib in handen kreeg wist ik waarom: de vereniging bestaat voor een groot deel uit therapeuten en ADHD-behandelaren (die vaak uit een PGB betaald worden!!!).... Het 'doel' de mogelijke oorzaken van druk gedrag wegnemen was niet belangrijk, neen, men moest 30 % van de schoolkinderen ook aan de Ritalin helpen.... Die kinderen moesten nog 'ontdekt' worden.... Zo werd mij duidelijk waarom op de basisschool van ca. 180 leerlingen waar mijn dochter naar toe ging 2x per jaar iemand van de Vereniging Balans 'voorlichting' kwam geven....


Ik hoop met dit artikel enige voorlichting gegeven te hebben over ADHD en de 'diagnostiek' daarvan.
Misschien is het handig om weer eens die spiegel uit de 70-ger jaren te voorschijn te halen waar boven stond: 'Ooit een normaal mens ontmoet?' en onderaan: 'En... beviel het?'....



Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)


Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com





donderdag 15 augustus 2013

PRAKTIJK VAN JEUGDZORG 12

In deze reeks zijn de meeste verhalen geschreven door de ouders zelf. In deze aflevering maak ik het mezelf makkelijk door eenvoudigweg te attenderen op een uitzending van Eenvandaag van 14 december 2013
Laura vertelt haar trieste verhaal heel adequaat, duidelijk en illustreert hoe je als kind lijdt onder een uit huis plaatsing. Je mag opeens 6 weken lang je ouders of familie niet zien of spreken..... iedereen die je in de steek lijkt te laten.... je ouders zijn opeens een gevaar...


Heel jammer in deze rapportage is dat Esther Eikelenboom zegt dat het wel een 100x per jaar voorkomt.......

Enige verdieping in de feiten en cijfers zou haar gesierd hebben:

– UHP komt ca. 12.000x per jaar voor.
– Een UHP kan nog steeds volgen op één anonieme (treiter-) melding bij het AMK of BJZ.
– Het buitensluiten van ouders gaat nog steeds op de zelfde wijze voort.
– Gemiddeld gezien worden kinderen in pleegzorg / jeugdzorg meer dan 100x zo veel mishandeld als dat het in een thuissituatie zou zijn.
– 'Seksueel misbruik is structureel binnen de jeugdzorg' (Rapport Samson)
– Ouders en kinderen komen nog steeds in een gigantisch slopend en veel geld kostend juridisch circus.
– Nog steeds worden zaken in het voordeel van ouders buiten dossiers gehouden en moeten ouders zich verdedigen tegen beschuldigingen die 'uit het niets' komen en vaak gebaseerd zijn op anonieme meldingen dan wel 'onderbuikgevoelens'. De voornaamste klacht van ouders die met jeugdzorg te maken hebben is immers 'waarheidsvinding'.
– Als er een onder toezicht stelling is, komt er ook u nog steeds geen hulp aan ouders en kind: er wordt alleen aangestuurd op 'kunnen we de kinderen UHP?

Ik raad  mw. Eikelenboom aan eens met ouders te gaan praten die met BJZ te maken hebben en een af en toe een blik op deze blog zou haar ook aan meer informatie kunnen helpen. Uiteraard ben ik ook zelf bereid haar van informatie te voorzien!

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)


Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com





woensdag 14 augustus 2013

De wethouder voor betere jeugdzorg!

Politici hebben de maatschappelijke verantwoording voor vele zaken. Zo is er ook een wethouder verantwoordelijk  voor 'jeugdzorg'.  Pieter Hilhorst, de wethouder in deze van Amsterdam, betoogt dat het juist heel goed is dat wethouders de verantwoordelijkheid hebben voor de  'jeugdzorg', in ieder geval beter dan de artsen of ouders…

Hoe goed het gaat met politieke verantwoordelijkheid van wethouders hebben we de afgelopen jaren gezien. In de regel komen na de miskleunen de excuses, verkiezingen dan wel aftreden van wethouders en dan gaat men over tot de orde van de dag, meestal de waan van de dag. 

Om enige voorbeelden te noemen die de landelijke media haalden: de kosten van de 'Betuwelijn', het drama van de 'tunnels van de A73' die 3 jaar niet gebruikt konden worden, de 'Noord-Zuid lijn' in Amsterdam, het debacle van de reïntegratie op de arbeidsmarkt van WAO-ers het 'seksueel misbruik in de jeugdzorg' (rapport Samson), de mishandeling in de pleegzorg, het 'succes' van jeugdzorg (Rapport '909-zorgen' / de centra voor J&G) en vele andere zaken waar de politiek de verantwoording had. 

Nu de jeugdzorg jarenlang uitgedraaid is op een bodemloze put qua kosten en een zeer kind beschadigende instelling met als gevolg daarvan vele geruïneerde gezinnen, vele kinderen opgesloten in 'jeugdzorg' (Nederland is daar ook zelfs wereldkampioen in!) Alles onder verantwoordelijkheid van provincieambtenaren…  Maar in 2015 wordt het beter, 'de wethouder is verantwoordelijk'.

Het resultaat in eerste instantie: er wordt niet met ouders gepraat, huisartsen worden aan de kant gezet en kinderen krijgen geen recht meer op vrije toegang (dan wel via de huisarts)  tot echte deskundigen als kinderpsycholoog of kinderpsychiater… de 'O&K-adviseur' gaat dat als het aan P. Hilhorst ligt, bepalen… WIE is dat dan die O&K-adviseur? Nu: dat weet nog niemand, mogelijkerwijs een ex- BJZ-medewerker met een andere naam  (na 'kinderbeschermer', 'gezinsvoogd', 'zorg-regiseur' en 'jeugdbeschermer')
Het is naar mijn mening gewoonweg van de gekke dat een NIET-medicus, NIET psychiatrisch / psychologisch geschoold persoon, die niet beëdigd is, geen tuchtrecht kent, medische diagnostiek gaat doen en bepalen of uw kinderen een psychische ziekte hebben…. Alle problemen met de 'jeugd' worden automatisch gekenschetst als 'gedragsproblemen', psychiatrische stoornissen als depressie, schizofrenie, verslaving, komen niet meer voor na de 'transitie van de jeugdzorg'.

Het zal mij benieuwen of  Pieter Hilhorst zijn verantwoording neemt als zou blijken dat jeugdzorg gewoon op de zelfde voet verder wil gaan en er wederom geen feitelijke zorg wordt verleent om gezinnen in stand te houden, maar de uit huisplaatsingen gewoonweg verder gaan middels de 'afspraken met de jeugdzorg-aanbieders'. Hier het meest markante citaat van dhr. Hilhorst:
 'Juist een wethouder is goed. Die moet zich verantwoorden naar alle Amsterdammer, en iedereen die specifieke zorg heeft zal dit gewoon kunnen krijgen.'
Wilt u een en ander zelf zien? Zie het bericht van AT-5 van 12 augustus 2013

Zelf blijf ik van mening dat juist de ouders de spil van de jeugdzorg dienen te zijn, die in overleg met hun huisarts eventueel verwijzen naar maatschappelijke hulp/ vrijwilligers dan wel naar (kinder)psycholoog/psychiater indien er sprake is van ernstiger problematiek.
Dit idee doet recht aan ouders en laat gezinnen in stand. Voor de grote jeugdzorg met criminaliteit, verslavingen en dergelijke is er altijd nog de Raad voor de Kinderbescherming…. En als bijkomend voordeel in deze sombere tijden: BJZ is geheel overbodig en bespaart daarmee ca. 4 miljard euro's (zie mijn artikel 'méér bezuinigen')!


Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul